hədəqə

is. <ər.> anat. Göz almasının yerləşdiyi çuxur; göz çuxuru. Sultanın gözlərinin gilələri öz hədəqəsində tez-tez sağasola gedib-gəldi. İ. Hüseynov.

◊ Gözləri hədəqəsindən çıxmaq – bax göz.